ဒီ Industry ထဲမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္က
ရွင္းပါတယ္။ စကတည္းက education and knowledge sharing, ICT developing ေတြလုပ္တယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ promotion, event and branding ျဖစ္ေစမယ့္အရာေတြလုပ္တယ္။ ဘယ္တုန္းက
မွ အေရးတစ္ယူ မလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ Startup and
entrepreneur ဆိုတဲ့ဟာေတြကို ၂၀၀၈ ေလာက္ကတည္း သံုးလာၿပီး တြန္းအားေပးလာခဲ့တာၾကာၿပီ။
ဒီႏွစ္ပိုင္းမွာမွ ဒီအသံေတြက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ျဖစ္လာခဲ့တာ။ ဒါကေကာင္းတဲ့ လကၡဏာပါ။
ကိုယ္ပါ၀င္ခြင့္မရရင္ေတာင္ လက္ခုတ္တီးေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။
စုေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈနဲ႕ေစ်းကြက္တိုးတက္ဖို႕ကအေရးပါတာမို႕ဒါကို
အာရံုစိုက္ထားတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုပူးေပါင္း ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ဆိုတာသိတာနဲ႕အႀကံျပဳတယ္။
ကုိယ္က innovation သမားမဟုတ္ေသးေတာ့ ကိုယ့္ idea ေတြရွိလဲ သူမ်ားကို ခ်ေပးလိုက္တယ္။
ကိုယ့္ idea နဲ႕လုပ္သြားလို႕ မနာလိုတဲ့အထဲ မပါဘူး ဒါေပမယ့္ ေမ့ေနၾကတဲ့ သူေတြ ကိုယ့္လိပ္ျပာ
ကိုယ္လံုေအာင္ ျပန္ေမးၾကည့္ႏိုင္ၾကဖို႕ပါ။ ေအာင္ျမင္တာ ျဖစ္ထြန္းတာ အဆင္ေျပတာ မေျပတာေတြ၊
ဘယ္သူေတြ ဘာေတြ ထုတ္ တယ္ထြင္တယ္ဆိုတာ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ စိတ္၀င္စားတာက ေစ်းကြက္ထဲ၀င္လာတဲ့
ကိုယ့္ျပည္တြင္းက ထုတ္ကုန္ေတြကို ပိုၿပီး ေအာင္ျမင္ေစခ်င္တယ္၊ အားေပးတယ္။ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္
မဖန္တီးႏိုင္တာေတြကို ဖန္တီးလုပ္ကိုင္ သြားၾကလို႕ အရမ္းဂုဏ္ယူတယ္၊ ဒီလုိဂုဏ္ယူေပမယ့္
အားနည္းခ်က္ေတြရွိရင္လဲ ေ၀ဖန္တယ္၊ ပိုေကာင္းလာေစဖို႕ပါ။ ကိုယ္သိတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႕ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့
အႀကံျပဳခ်က္ေတြကို ေမးလာ တဲ့သူရွိရင္ေျပာတယ္၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေ၀မွ်ေပးတယ္။ ကိုယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕စိတ္ကူးအတိုင္း
ယံုၾကည္ထားတဲ့ အတိုင္း လွဳပ္ရွားမႈေတြ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြ ျပပြဲေတြလုပ္တယ္။ အေႏွာက္အယွက္ေတြ
ၾကားထဲမွာ အၿမဲတမ္းေအာင္ျမင္တာမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ေၾကာင့္ အဆင္ေျပ သြားတဲ့ သူေတြ အမ်ားအျပားေတြ႕ရေတာ့
၀မ္းသာတယ္။
အရင္းအႏွီးမရွိရင္၊ နည္းပညာနည္းပါးရင္၊
ေထာက္ပံ့မႈေတြေကာင္းေကာင္းမရရင္၊ ေစ်းကြက္မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ကြယ္ေပ်ာက္ သြားတတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္က
နည္းပညာရွင္လူငယ္ေတြရဲ႕ထုတ္ကုန္ေတြကို ႏွေျမာလို႕ အခ်ိန္ေတြ တီထြင္ႀကံဆမႈေတြကို တန္ဖိုးထားလို႕သူတို႕ေတြနဲ႕အတူ
ဒီေစ်းကြက္ကို ဘယ္လိုတိုးတက္ေအာင္လုပ္မလဲစဥ္းစားတယ္။ ဘယ္သူနဲ႕မဆို ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းနဲ႕မဆို
ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနရာတစ္ခုေလာက္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့
သူေတြနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕လာရေတာ့ ကိုယ့္အေနနဲ႕ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေပါက္လာတာေတာ့ အမွန္ဘဲ။ SME ထဲမွာ
ICT ေတြ ပါ၀င္ခံစားႏိုင္ဖို႕၊ ေခ်းေငြရရွိဖို႕၊ လုပ္ငန္းေနရာေတြ အခက္အခဲမျဖစ္ေအာင္လို႕
ႀကံဳတိုင္း သင့္ေတာ္တာ၀န္ရွိသူေတြကို ေရွ႕ဆံုးက တိုက္တြန္းေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူႀကီးဘုရား
ရြာသားေကာင္းမႈဘဲ။
ေျပာစရာရွိတဲ့စကားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတယ္၊
ေ၀ဖန္တယ္၊ ေတာင္းဆိုသင့္တာေတာင္းဆိုေပးတယ္ ကိုယ့္အတြက္ မပါေပမယ့္ ေျပာသင့္ေျပာထိုက္တာကို
ေျပာတယ္။ မွန္တဲ့အခါလဲ မွန္တယ္ မွားတဲ့အခါလဲ ကိုယ္မွားတာေတြရွိမယ္။ ကိုယ့္အမွားရွိရင္
၀န္ခံဖို႕၊ တာ၀န္သိဖို႕၊ ျပင္ဆင္ဖို႕ ၀န္ေလးေနတဲ့ အထဲမပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းေရာ
မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းပါ ေရွ႕တင္လဲေျပာ ကြယ္ရာလဲ ေျပာတတ္တယ္။ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အက်ိဳးကိုေမွ်ာ္ၿပီးေတာ့
ေမွ်ာမေနဘူး။ သယ္သူ႕အႀကိဳက္မွ လိုက္မေျပာဘူး၊ ကိုယ္ယံုၾကည္တာကိုဘဲ ကုိယ္တင္းတင္း ရင္းရင္း
ေျပာတယ္။ ဘယ္အသင္းအဖြဲ႕ကိုမွလဲ၀င္ထားတာ မရွိသလို ဘာအခြင့္ အေရးမွလဲ ယူသံုးတာမရွိဘူး၊
ဆရာမေမြးဘူး တပည့္လည္းမေမြးဘူး၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ဆိုတာဘဲရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ ကို
မႏွစ္သက္ၾကတာလဲ အဆန္း ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူး။
အထူးသျဖင့္ ကိုယ္နဲ႕ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့
freelance ေတြ small business ေတြ ကို အဆက္အသြယ္ေကာင္းေတြ၊ လုပ္ငန္းေကာင္းေတြ ရရွိေအာင္
အၿမဲကူညီေပးခဲ့တယ္။ ၀န္ႀကီးသားက entrepreneur ခရိုနီက SME ျဖစ္ေနတဲ့ေခတ္မွာ ကိုယ့္ျပည္တြင္းက
လူငယ္ေတြကို တတ္စြမ္းသမွ် တြန္းတင္ေပးခ်င္တယ္။ ကိုယ္တိုင္လဲတြန္းတက္ေနရတာ အဆင္မေျပေသးျဖစ္တဲ့
အတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္။ ဒီကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႕ ဒီအလုပ္ေတြကို စိတ္အား ထက္သန္စြာလုပ္ေနတာျဖစ္တယ္။
ကိုယ္က ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္
သူေတာ္စင္မဟုတ္ေပမယ့္ အလုပ္ကိစၥေတြမွာ compromise ေလာက္ေတာ့သြားတယ္။ စိတ္၀င္စားလို႕ကူညီေပးခ်င္လို႕
အခမဲ့၀န္ေဆာင္မႈေပးလိုက္တာကလြဲၿပီး professional ဆန္ဆန္ဘဲ က်န္တာဘာမွ အက်ိဳးေမွ်ာ္ၿပီး
အလကား မလုပ္ေပးဘူး။ ကိုယ္က business လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ေမ့ထားလို႕မရဘူး။
ေအာင္ျမင္ၾကတာေတြကုိ မုဒိတာ
ပြားေနတတ္ေပမယ့္ တခါတရံမွာ ကိုယ့္ကို ဆက္ဆံၾကတဲ့ အျပဳအမႈေတြ၊ မရိုးသားတာ ေတြ၊ သစၥာမဲ့တာေတြကို
မၾကာခဏႀကံဳလာရေတာ့ စိတ္ပ်က္ေနတတ္ၿပီ။ အဓိကက်တာကေတာ့ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ဘဲေပါ့၊ ဒါက ကိုယ္ေရးမယ့္သမိုင္းအတြက္
အစြန္းအထင္းေတာ့အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။ ကိုယ့္အစြမ္းနဲ႕ကိုယ္ေတာက္ေျပာင္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းသတိၱကိုယ့္မွာ
ရွိတယ္ဆုိတာ ကိုယံုၾကည္ပါတယ္။
