အ၀င္ေနရာေလးပါ

အဲဒါ ပိုင္းရိတ္ ေလွဘဲ

ေနလဲပူဘဲနဲ႕

ဒီတခါ သြားစရာတခုကေတာ့ Sunway Lagoon လို႔ေခၚတဲ့ အပန္းေျဖ စခန္းတခုပါ။ KL နဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာရိွၿပီး၊ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က ေနကားစီးရင္ ၁နာရီေလာက္စီးရပါတယ္။ ကားငွားသြားမယ္ ဆို ရင္ေတာ့ ၃၀ ေလာက္ေပးရပါတယ္။ အဲဒီမွာ waters of aferica, wild wild west, world of adventure, vudoo adventure river, kalahari kids,pirate's revenge, surf beach, morphis, wild life interatvice zoo, extreme park ဆိုတဲ့ သြားစရာ လာစရာ၊ လည္စရာ ပတ္စရာ ေပ်ာ္စရာေတြရိွပါတယ္။ ၀င္ေၾကးကေတာ့ပန္းၿခံေနရာ အားလံုး၀င္ရင္ လူႀကီးတေယာက္ ၆၅ က်ပ္ပါ။ ကေလးဆိုရင္ ေတာ့ ၅၀ ပါ ။ အ သက္ ၅၀ သူ႕ႏိုင္ငံသား တိုရင္ေတာ့ ကေလးေစ်းႏႈန္း ေပးယံုပါဘဲ။ အဂၤါေန႕တိုင္း ပိတ္ပါတယ္။ ကမၻာ့ အရွည္ဆံုး လူကူး ႀကိဳးတံတား ရိွပါတယ္။ ေရကူးမလား၊ ပိရမစ္ ပံု ေဆာက္ အအံုထဲမွာ ေစ်း၀ယ္မလား။ စားစရာေတြကလဲ ေနရာတကာမွာေပါ။ တခုေတာ့ရိွတယ္ ေနပူတယ္။ ရန္ကုန္ က zoo ေလာက္ မစံုဘူး။ တရုတ္မေလးေတြ မ်ားတယ္။ ေရကူး ရင္ေတာ့ မိုက္တယ္ဗ်ာ။ ပင္လယ္ပံု စံအတုလုပ္ထားတဲ့ ကမ္းေျခအတုမွာ ေနပူစာ လံႈတဲ့ အေနာက္တိုင္း မမေတြလဲ ရိွပါ့။ မနက္ ၁၀ နာရီ ၁၁ နာရီေလာက္ ကေန ညေန ၆ နာရီထိ လည္ေပ ေတာ့ဗ်ာ။ သူ႕မွာ အဓိက ကေတာ့ ေရကူး စရာေတြကို ႀကံဖန္လုပ္ထားတယ္။ ၾကည့္ ေကာင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ထားတယ္။ ကေလးလူႀကီး အဆင္ေျပေအာင္ တည္ေဆာက္ထားေလ ေတာ့ နီးနီး နားနား သူကသြားစရာ ေကာင္းတာေပါ့။ ဘန္ေကာက္၊ နဲ႕တျခား ၿမိဳ႕ေတြမွာလဲ ဖြင့္ထားတယ္ ၾကားတယ္။ သူ႕လိပ္စာကေတာ့။ Sunway Lagoon, Bander Sunway 46150 Petaling Jaya, Selangor Darul Ehsan Malaysia. ပါ၊ web address ကေတာ့ www.sunway.com.my/lagoon မွာ မေရာက္ခင္ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။

ပင္လယ္တုပါ

ဗူဒူး အဗန္းခ်ား ျမစ္ပါ

ႀကိဳးတံတား

ပင္လယ္တုေလ

ဒါစီးရင္ မူးတယ္

အေတြ႕အႀကံဳ

4:09 PM

ဘရစ္တနီရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ သူခ်င္းေလးေတြပါ။

သီခ်င္း

11:50 AM

ေကအယ္ လို႕ေခၚတဲ့ ကြာလာလမ္ပူ ၿမိဳ႕ဟာ ဘာမွ သမိုင္းေၾကာင္းႀကီး ႀကီးမားမား မရိွပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၁၅၀ ေလာက္က ေရာက္လာတဲ့ တရုတ္မိုင္းတူး သမားေတြက သံျဖဴရွာဖို႕ ပန္ကလန္း ဘာတုလို႕ ေခၚတဲ့ ပို႔ကလန္း ဆိပ္ကမ္းကို ေရာက္လာတာကေန ကလန္းျမစ္ကို ဆက္တက္ ၾကေတာ့ ကလန္းနဲ႕ ဂုန္ဘန္ ျမစ္ဆံု ကို ေရာက္ေတာ့ ဆက္တက္ဖို႕ရာ ေရတိမ္ေန တာေတြ႕ရ ပါတယ္။ ဒါနဲ႕နားၿပီး သံျဖဴရွာၾကရာမွာ အမ္ပန္းေဒသမွာ သံုျဖဴေတြ႕ပါတယ္။ အဲဒီျမစ္ဆံုကေတာ့ ကုန္စည္ေတြ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ရာ ေနရာျဖစ္လာခဲ့ ၿပီးတရုတ္ ကုန္သည္ေတြ အေျခစခ် ရာက ေနစပါတယ္။ အစမွာ ရႊံ႕ညြန္ထူထပ္ေနတဲ့ ရြာငယ္ေလး တခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ မေလးလို ရႊံ႕ညြန္ျမစ္ဆံု ( Kuala lumpur ) လို႕အမည္ေပးခဲ့တာပါ။

၁၈၆၀မွာေတာ့ သံျဖဴေစ်းေကာင္းလာတာနဲ႕ အတူ ကြာလာလမ္ပူလဲ ရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္လာခဲ့ပီး တရုတ္ေတြလဲ ေထာင္နဲ႕ ခ်ီပီးေရာက္ရိွ လာခဲ့ပါတယ္။ မေလး လူမ်ိဳးက လူနည္းစုသာ ရိွၿပီး တရုတ္ေတြက ဘဲ ႀကီးစိုးထားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သတၱဳတြင္း သမား၊ ကုန္သည္ ေတြ ေစ်းေရာင္းသူေတြ စည္ကားလာၿပီး ျပည့္တန္စာ အိမ္ေတြ၊ ေလာင္းကစားရံုေတြ၊ ဒုစရိုက္ဂိုဏ္းေတြ ျပည့္လာခဲ့ ပါတယ္။ ကြာလာလမ္ပူဟာ ဆီလန္ေဂါ ျပည္နယ္ထဲမွာ ရိွေတာ့ အဲဒီျပည္နယ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မေလးဘုရင္က ကြာလာလမ္ပူ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးကို တရုတ္ အႀကီးအကဲေတြနဲ႕ လႊဲထား ၿပီး အခြန္ေလာက္ဘဲ ေကာက္ခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီအႀကီးအကဲေတြထဲက ၁၈၆၈ ကေန ၁၈၈၅ ထိအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ တရုတ္ၾကီး ယက္(ပ)အလိြဳင္ က ကြာလာလမ္ပူ ကိုၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕ျဖစ္ေအာင္ ထူေထာင္ခဲ့ သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၈၆၇ မွာေတာ့ အခြန္ေငြ အႀကီးအက်ယ္ရေနတဲ့ အဲဒီ ကြာလာလမ္ပူကို မေလးဘုရင္ေတြ အခ်င္းခ်င္း လုရာက စစ္ျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီစစ္ပြဲ မွာ ယက္(ပ)အလြိဳင္ က ဆီ လန္ေဂါဘုရင္ခံ တဲန္ကူးကူးဒင္ ကိုေထာက္ခံခဲ့ေသာ္လဲ ၁၈၇၂ စစ္အၿပီးမွာ အေရးနိမ့္သြားတဲ့ အတြက္ ကြာလာလမ္ပူဟာ ျပာပံုအတိျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၁၈၇၃ မွာ စစ္ရံႈးဘုရင္ခံ တဲန္ကူးကူဒင္ က ပါဟမ္းစူလတန္ ရဲ႕အကူအညီနဲ႕ျပန္လည္ သိမ္းပိုက္ ၿပီး ယက္(ပ)အလြိဳင္ ကိုျပန္လည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေစခဲ့ ပါတယ္။ ျပာပံု ျဖစ္ေနတဲ့ ကြာလာလမ္ပူက ေနထြက္ေျပးေတာ့မယ့္ တရုတ္ေတြကို ျပန္လည္ စည္းရံုးၿပီး ၿမိဳ႕ကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ခဲ့ ပါတယ္။ ေနာက္ ငါးႏွစ္ အၾကာမွာေတာ့ သံျဖဴေစ်းေတြ တက္လာခဲ့ၿပီး ကြာလာလမ္ပူ ဟာ အရင္လို ျပန္လည္စည္ကား လာခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၇၉ မွာ ပထမဆံုး အဂၤလိပ္ သံအဖြဲ႕ အေျခခ် ခဲ့ရာက ေန ၁၈၈၀ မွာ ဆီလန္ေဂါျပည္နယ္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္ လာခဲ့ပါတယ္။

ကြာလာလမ္ပူကို တိုးတက္ေစခဲ့တဲ့ေနာက္တဦး ကေတာ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ဖရန္႕ဆြပ္တင္းဟန္း ( Frank Swettenham ) ျဖစ္ပါတယ္။ တဲေတြက ေနတိုက္တာ အေဆာက္အဦးေတြနဲ႕ အစား ထိုးေပး ခဲ့ၿပီး ကလန္း- ကြာလာလမ္ပူ ရထားလမ္းကိုေဆာက္လုပ္ေစျခင္း ျဖင့္ေရေၾကာင္းသြားလာမႈကို အဓိကထားေနတာ ကိုေရွာ့ခ်ေပးကာ ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းမြန္ေစခဲ့ ပါတယ္။
အခု KL လို႕ မေလးေတြ ခ်စ္စႏိုးေခၚေနတဲ့ ကြာလာလမ္ပူဟာ ၁၈၉၆ မွ မေလးျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္လာခဲ့ ၿပီး၊ ကမၻာစစ္ ႏွစ္ႀကိမ္ရဲ႕ ရန္ကလဲ လြတ္ခဲ့ ပါတယ္။ ၁၉၅၇ မွာမေလး ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ အဓိကၿမိဳ႕ေတာ္အဆင့္ ရခဲ့ကာ ၁၉၆၃ မွာေတာ့ လြတ္လပ္ေသာ မေလးရွားၿပည္ေထာင္စုရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္လာၿပီး၊ ၁၉၇၄ မွာေတာ့ ဆီလန္ေဂါမွ ခြဲထြက္ကာ ဖက္ဒရယ္ နယ္ေျမ အျဖစ္ သီးျခားရပ္တည္ခဲ့ကာ အခုဆို ညမအိပ္တဲ့ ကမၻာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြထဲ တခုအပါ အ၀င္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

သမိုင္း

10:26 PM

မေန႔က မနက္ ၅ နာရီခန္႔ကစလို႕ Jalan Ampang လမ္းေပၚမွာ ဟင္ဒူ လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွား သူေတြနဲ႕ ရဲတပ္ ဖြဲ႕တို႕ ေတြ႕ဆံုရာမွာ အခြင့္အေရးလႈပ္ရွား သူတို႕ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းခံ ခဲ့ရပါတယ္။ လူစုကို ၿဖိဳခြင္းရာမွာ မ်က္ရည္ ယိုဗံုးေတြသံုး ခဲ့တဲ့ အျပင္ ဓာတုေဆးေရေတြပါ၀င္တဲ့ မီးသတ္ကားေတြနဲ႕ ပတ္ျဖန္းလူစု ခြဲခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေရျပားနဲ႕ မ်က္လံုးေတြမွာ ထိခိုက္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႕ သတင္းမ်ားက ေျပာပါတယ္။ လူေပါင္း ၁၃၆ ေယာက္ အထိမ္းသိမ္း ခံခဲ့ရၿပီး ၂၄ နာရီ အတြင္း ၁၀၅ ေယာက္ကို ျပန္လႊတ္ လိုက္ၿပီလို႕ သတင္းစာမ်ား ကေရးသားထားပါတယ္။ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွ အရာရိွတခ်ိဳ႕ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရခဲ့ၿပီး ရဲကားတခ်ိဳ႕လဲ ပ်က္စီးသြား ပါတယ္။ ဒီဆႏၵျပပြဲဲ ဟာ မေလးအစိုးရနဲ႕ ဟင္ဒူ လူမ်ိဳးေတြၾကား မွာ မေလးလူမ်ိဳးမ်ားက ဟင္ဒူေတြကို တန္းတူ အခြင့္ အေရး မေပးတာေၾကာင့္ အခုလို ျပသနာျဖစ္ပြားလာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဟင္ဒူ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ Hindref လို႕ေခၚတဲ့ ဟင္ဒူ အခြင့္အေရးလႈပ္ရွား မႈအဖြဲ႕ဟာ အဂၤလန္အစိုးရကို အျပစ္တင္ထားပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ကိုလိုနီ ေခတ္က မေလးကို ဟင္ဒူအမ်ိဳးသားမ်ားကို ေခၚေဆာင္ခဲ့တဲ့ အဂၤလန္ အစိုးရေၾကာင့္ အခုလို သူတို႕ေတြ ဂုတ္ေသြး စုတ္ခံေနရတာလို႕ ဆိုၿပီး နစ္နာေၾကး အျဖစ္ ေဒၚလာ ၃၈ ထရီလီယံေတာင္း ဆိုထားပါတယ္။ မေန႕က အဂၤလန္ သံရံုးေရွ႕ကိုသြားရာ အနီးရိွ Ampang Park မွာျပသနာျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမတိုင္ခင္ Batu caves လို႕ ေခၚတဲ့ ဟင္ဒူ အထင္ကရ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ည ၂ နာရီေလာက္ထဲက အထိကရုဏ္ေတြျဖစ္ ပြားေနခဲ့ၿပီး ဒီသမိုင္း၀င္ ဘုရားေက်ာင္းမွာ အပ်က္ အစီး အနဲငယ္ရိွတယ္လို႕ေျပာပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္ လို႕ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ ဗာဒါ၀ီ က ေျပာ ဆိုရာမွာ သူတို႕ဟာ ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္တာပါ။ ဒီလို ျပသနာကို တင္ျပဖို႕ရာ ဒီလို လမ္း ေပၚမွာ လူစုဖို႕မလိုဘူးဟု ေျပာကာ၊ ႏွိမ္နင္းမႈႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး ဒီလိုမွ မလုပ္ရင္ ျပည္သူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ ကို ေျပာ ၾကလိမ့္မယ္ ဟုလဲ ဒုတိယ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ေျပာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လက္ ရိွ မေလး အစိုးရဟာ လူႀကိဳက္နဲ ေနကာ ဒီလေစာေစာ ပိုင္းကဘဲ တရုတ္အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ မေလးလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ ကန္႕ကြက္မႈကို ခံခဲ့ ရၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရိွ ကြာလာလမ္ပူ အေျခအေနဟာ လံုၿခံဳေရး တိုးျမွင့္ထားပါတယ္။

သတင္း

9:20 AM

အ မ်ား ေမွ်ာ္လင့္ ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္မ်ား ဘေလာက္တိုင္း ဂ်ာနယ္ ေရွာ္ႀကီးဟာ အခုဆို အယ္ဒီေရွာ္ေမာင္ ပြတ္ႀကိဳးပမ္း မႈႏွင့္ စာဖတ္သူမ်ား လက္ကို အေရာက္ ပို႕ႏိုင္ ခဲ့ ပါ ၿပီ။ စလံုးမွ ၀ိုင္း၀န္းကူ ညီၾကတဲ့ ဟိုလိုလူအား အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သတင္းႏွင့္ မဟုတ္ မဟတ္မ်ား ပံ့ပိုးေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မအားတဲ့ၾကား ကကြၽန္ေတာ္ ဂ်ီက်တိုင္း ဂ်ာနယ္ ကိုအေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ေမာင္ပြတ္၊ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မလုပ္ဘဲ ဂ်ာနယ္ ထြက္မွ စာေလးေရးတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အားေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အား ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အခုအပတ္မွာ သတင္းမပါလိုက္သူမ်ား ေနာက္ အပတ္မွာ ပါေအာင္ ကိုယ့္သတင္း၊ သူ႕ အတင္းမ်ား ကိုလဲ ပို႕ၾကပါလို႕။

ဂ်ာနယ္ေရွာ္ ပြတ္အန္ေဂါက္ သတင္းထာဏ
ဘေလာက္တိုင္း ရံုးခ်ဳပ္
ဒူဘိုင္း (အပူလိႈင္း )

Type the rest of your post here.

သတင္း

9:20 AM

ေတြ႕လား

အဲဒီဟာ time square

ေလ်ာက္စမ္း ေညာင္းသေလာက္

ကစားကြင္း

အတြင္းဘက္က ေစ်းဆိုင္ေတြ

Roller coaster

Time square

ဓါတ္ေလွခါး ရိွတဲ့ေနရာ

ဒီလို အရွည္ႀကီး

ဒါလဲ KL mall ဘဲ

ေရပန္း ရိွတဲ့ ေနရာ

night seen

KL mall

ညအလွနဲ႕ KLCC

ေတြ႕လား ေျပာင္ေျပာင္ေလး

အျပင္က ေနၾကည့္

ဒီေန႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လည္လည္ သြားတဲ့ ေနရာတခ်ိဳ႕ ကို ေျပာျပပါမယ္။ ပထမဆံုး Time square ပါ။ KLCC , KL tower တို႕နဲ႕ မနီးမေ၀း မွာရိွတဲ့ shopping center တစ္ခုပါ။ အထပ္ေပါင္း မ်ားစြာ ရိွၿပီး ေစ်းဆိုင္ေတြ၊ ကစားကြင္းေတြ၊ ရုပ္ရွင္ရံုေတြ နဲ႕ လိုတာမွန္သမွ် ရတဲ့ ေနရာေတြ ပါ တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ (လိုတာမွန္သမွ်ေနာ္) ဟဲ ဟဲ။ ကမၻာ့ အႀကီးဆံုး 3D ရုပ္ရွင္ရံုဟာ အဲ့ဒီ ေနရာရဲ႕ ၁၀ ထပ္မွာ ရိွပါတယ္။ ၀င္ေၾကးက တေယာက္ ၁၅ Rm ပါ။ ၃ ထပ္မွာ ေတာ့ ရုပ္ရွင္ရံု ရိွပါတယ္၊ သူလဲ ၁၅ Rm ပါဘဲ၊ ၆ ထပ္မွာေတာ့ ရံုတြင္း Roller coaster ရိွတဲ့ ကစားကြင္း ပါ ရိွၿပီး ၀င္ေၾကး 30 Rm ပါ။ ႀကိဳက္တာ စီးလို႕ရပါတယ္။ ေစ်းဆိုင္ေတြဟာ အထပ္တိုင္းမွာ ရိွၿပီး၊ အႏွိပ္ခန္းေတြလဲ ရိွပါတယ္။ ေငြလဲ ေကာင္တာေတြ အလိုေလ်ာက္ ေငြထုတ္ စက္ေတြ ေနရာ တိုင္း မွာေတြ႕ ႏိုင္ပါတယ္။ လက္ရိွ မိန္းကေလးေတြ ရဲ႕ စတုိင္ကေတာ့ ပန္႕အထာေလးေတြကို ဂ်ပန္မေလးေတြ ႔ပံု အတိုင္း တရုတ္မေလးေတြ ၀တ္တာေတြ႕ရပါတယ္။ စကတ္ ေတြေဘာင္းဘီ ေတြဆိုတာ တိုသမွ တိုဗ်ာ။ သူတို႕၀တ္တဲ့ ပံုေကာင္းတယ္၊ အိုက္တာကိုး၊ ပူကပူနဲ႕ သူတို႕၀တ္တာ အေတာဘဲ။ မေလး မေလးေတြသာ သနားစရာဗ်ာ။ အိုက္ရတဲ့ အထဲ ေခါင္းစြတ္နဲ႕ ၊လက္ရွည္ ေဘာင္းဘီရွည္ေတြနဲ႕၊ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကည့္လို႕ေကာင္းပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ Time square ဟာ အမ္ဘီး ဘူတာမွာရိွပါတယ္။ မိုႏိုေရးစီးလို႕ရပါတယ္၊ rapid KL စီးလဲရပါတယ္။ သူနဲ႕ မလွန္းမကမ္းမွာ KLCC လို႕ေခၚတဲ့ Twin tower ရိွပါတယ္။ အဲဒီေအာက္မွာလဲ shopping mall ရိွပါတယ္ ။ ႏွစ္ေနရာလံုးမွာ လူစီကားပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ရႏိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြရႏိုင္သလို မရႏိုင္တဲ့ တံဆိပ္ ေကာင္းေကာင္း ပစၥည္းေတြလဲရိွပါတယ္။ ပို၀ယ္လို႕ေကာင္းတာ ကေတာ့ Time square ပါ။ အျမဲတမ္း ေလ်ာ့ေစ်း ဆိုင္ေတြေတြ႕ ႏိုင္သလို၊ မိန္းကေလး ပစၥည္းေတြ တံဆိပ္ အသစ္နဲ႕ ေကာင္း ေကာင္းေလးေတြ ေစ်းသက္သက္ သာသာ နဲ႕ ၀ယ္ႏိုင္ပါတယ္ KLCC မွာ ၄၀ ေရာင္းတဲ့ လက္ေဆာင္ Twin tower ေလးတစ္ခုဟာ TS မွာ ၁၂ က်ပ္နဲ႕ ရႏိုင္ပါတယ္။ KLCC ကေတာ့ Putra LRT စီးရင္ KLCC ဘူတာမွာ ပါ။ Monorail မေရာက္ပါဘူး၊ TS ကေန လမ္းေလ်ာက္သြားလဲ ရပါတယ္။ ေနာက္ေန႕ေတာ့ တရုတ္တန္းနဲ႕ တျခားေနရာေတြ ေရးပါမယ္။ ေအာ္ KLCC က အေ၀းကေန ၾကည့္ရင္ ေျပာင္လက္ေနေအာင္ စတီးေတြနဲ႕ ဆင္ထားသလို ေနာက္ဘက္မွာေတာ့ ေရပန္း ကတဲ့ ေနရာေလးရိွပါတယ္။ အေပၚမွာ မုန္႕စားရင္းၾကည့္ရင္ မိုက္မွ မိုက္ဘဲ။

Type the rest of your post here.

အေတြ႕အႀကံဳ

9:06 PM

စိတ္ဓါတ္ေတြ ထြက္ေပါက္မရိွ ဘူးဆို
ဘယ္ေနရာက ၀င္လာခဲ့လဲ။
ဖြင့္ဟ ဖို႕တခါးတခ်ပ္ ကိုလိုက္ရွာ၊
လိုက္ကာ ပါးပါးေအာက္မွာ နံရံဘဲေတြ႕တယ္။
ေျခာက္ဘက္ ေျခာက္တန္ အခန္းထဲမွာ။

အစိုင္ အခဲလိုက္ ပစ္ေပါက္၊
လံုးလံုး ေၾကမြမသြားေတာင္၊
ငါ့၀ိညာဥ္ ေပၚခါခ်ခဲ့တဲ့ သဲမႈန္ေတြ၊
ကုေ႒ နဲ႕ခ်ီ။

ရင္ထဲက စီးထြက္
ငါ့လက္နဲ႕ငါေရး
စိတ္ထဲရိွ သမွ်ေျဖခ်
ေဟာ -- ဒီမွာ ေက်ာက္ျပားတစ္ခ်ပ္
ထြက္ က်လာခဲ့ၿပီ။

Type the rest of your post here.

ကဗ်ာ

2:05 PM

ဆက္သြယ္ေရးကေတာ့ ဗ်ာ အမ်ားသံုးတယ္လီဖံုး ရံုကေလးေတြဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ရိွပါတယ္။ ကားဂိတ္၊ ဘူတာ၊ လမ္းဆံုလမ္းဂြ ေတြမွာ အမ်ားအျပားေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ကတ္ဖံုး၊ အေၾကြေစ့ စတာ ေတြနဲ႕ သံုးေနပါတယ္။ တခါေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ ပစၥည္းေတြနဲ႕ အီလက္ထြန္းနစ္ ပစၥည္းေတြအဓိက ထားေရာင္းတဲ့ ေလာရန္႔ပလာဇာ၊ (low yat Plaza) မွာေတာ့ Touch screen နဲ႕ အေၾကြ ေစ့ဖံုးေတြ ကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အသံုးျပဳရတာလဲ လြယ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ရသေလာက္ GSM လုပ္ငန္းေတြကေတာ့ DIGI, Masis, Celcom နဲ႕ machestrade ဆိုၿပီးေတြ႕ပါတယ္ ၊ အျပိဳင္ အဆိုင္နဲ႕ သူတို႕ပစၥည္းေတြကို အသံုးျပဳသူမ်ားေအာင္ ေၾကာ္ျငာ ၾကပါတယ္။ ေစ်းကေတာ့ ဟဲ ဟဲ 8.50 Rm ပါ ၊ ဒါေတာင္ ၁၅ မိနစ္ေျပာခပါၿပီးသားပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ နံပါတ္၀ယ္တာေနာ္၊ ျမန္မာေငြနဲ႕ဆို ၄၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ပဲက်ပါတယ္ ၊ GSM မွာအေရးၾကီးတဲ့ SIM card ကိုေျပာတာပါ၊ ၾကိဳက္တဲ့ နံပါတ္ေရြးယူ နာရီ၀က္ၾကာရင္ စသံုးလို႕ရပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ သိန္း အစိတ္ (၂၅- သိန္း) ေလာက္တန္တဲ့ sim card ဟာ ဒီမွာေတာ့ ျမန္မာေငြ ၄၀၀၀ ေက်ာ္နဲ႕ အလြယ္ တကူရရိွႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေစ်းနဲ႕ ရန္ကုန္မွာေရာင္းလို႕ ကေတာ့ တေယာက္ကို ၁၀ လံုးထက္မနဲ ၀ယ္ ကိုင္မယ္ထင္တယ္။ တခုက ေတာ့ဖံုးဆက္ခကို လျခင္းရွင္း လို႕ရသလို ၊ လိုေလာက္ဘဲ ၀ယ္သံုးလို႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ေစ်းႀကီးပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ တလ မျပည့္ခင္ ၁၆၀ ေက်ာ္ဖိုးသံုး မိသြားလို႕ SMS 50 free ရလိုက္ပါတယ္။ ျမန္မာ ျပည္ဆက္တာလဲ ပါမွာေပါ့ေလ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လူတိုင္း ဖံုးကိုင္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းမြန္သြားသလို အလုပ္ အကိုင္ အခြင့္အရးေတြ အခ်ိန္နဲ႕ အမွ်အလွ်င္မျပတ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။ Handset ေတြကလဲ ေစခ်ာစစ္စစ္ ေပါက္ေပါက္ ၾကည့္ရင္ ရန္ကုန္ထက္ေစ်းေျမာက္ပါတယ္။ အသစ္ဆိုရင္ ေပါ့ေလ။ နဲနဲ ေမာ္ဒယ္ ေအာက္သြားရင္လဲ ရန္ကုန္ထက္ နဲနဲ ဘဲ သက္သာပါတယ္။ ဒီေလာက္ ေပါေပါ ကိုင္လို႕ရတဲ့ GSM ေတြရိွေနတာေတာင္ လူတိုင္း မကိုင္ၾကတာ အံ့ပါရဲ႕ဗ်ာ။ ေနာက္တခုရိွေသးတယ္ ၀န္ေဆာင္ ခနဲနဲ ထပ္ေပးရင္ အင္တာနက္ေလးသံုး၊ အီးေမးစစ္၊လို႕ရသလို 3G funcation ေတြျဖစ္တဲ့ video ဖံုးပါေျပာလို႕ရပါတယ္။ အင္တာနက္ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကိုပါ ၄င္း company ေတြက တြဲကိုင္ထားသလို broadband internet အတြက္တပ္ဆင္ခ ၃၀၀ RM လစဥ္ေၾကး ၆၀ ၊ ၇၀ ေလာက္ဆို ေကာင္းေကာင္း ေနရာတကာမွာ သံုးလို႕ရႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြ အေသးစိတ္ တင္ျပပါဦးမယ္ေနာ္။

အေတြ႕အႀကံဳ

7:16 PM

Monorail ဘူတာ(kl sentral)

ေလဆိပ္

ကားထဲမွာ

rapid KL အေၾကာင္းေျပာပါမယ္။ ဒီမွာ ေတာ့ေပၚတာမၾကာေသးဘူးေျပာၾကပါတယ္။ သူက အစိုးရပိုင္မဟုတ္ေပမယ့္ ရထားေရာ၊ ကားေရာ၊ LRT လို႕ေခၚတဲ့ရထား ေတြကိုပါပိုင္ဆိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းၾကီးတခုျဖစ္ပါတယ္။ rapid KL စီးရင္ တေယာက္ ရင္းဂစ္ ၂ က်ပ္ပါ။ တေနကုန္စီးလို႕ရပါတယ္။
၁ က်ပ္တန္လဲ ရိွပါတယ္။ တေနကုန္မွာေတာင္ သူနဲဲ႕လားရာတူ ကားေတြ(နံပါတ္တူစရာမလို) ကိုအသြားအျပန္ စီးႏိုင္ပါတယ္။ ျမိဳ႕တြင္းမွာ မကဘဲ နယ္ထြက္တဲ့ ကားေတြလဲရိွပါတယ္။ ေစ်းအမ်ိဳးမ်ိဳးသတ္ မွတ္ထားတဲ့ တေန႕စာ၊ တလစာ လတ္မွတ္ေတြ၀ယ္ထားႏိူင္ပါတယ္။ ဒါဆို rapid KL ေရာ၊ monorail ေရာ၊ LRT ေရာ စီးႏိုင္ၿပီးေန႕တိုင္းစီးသူေတြနဲ႕ တေန႕တာအေပ်ာ္ခရီးထြက္သူေတြအတြက္ ေစ်းသက္သာတာေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခါစက အသြားအျပန္စီးလို႕ရတာသိေပမယ့္ နံပါတ္ မတူရင္ လတ္မွတ္ထပ္၀ယ္၊ monorail အသြားအျပန္ေလး ေခါက္ေလာက္စီး၊ မသိေတာ့ရင္ကား ငွားနဲ႕ အေတာ္ကုန္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သိသြားၿပီး ၂ က်ပ္ေပးၿပီး ၿမိဳ႕ပတ္ေတာ့တာဘဲ ဗ်ိဳ႕။ monorail ကေတာ့ လတ္မွတ္ခဟာ သြားတဲ့ ဘူတာေပၚမူတည္တဲ့ေစ်းပါ၊ ဒါေပမယ့္အစအဆံုးစီးရင္ ၃က်ပ္ပါဘဲ။

သူကေတာ့ ခရီးတိုေလးျဖစ္တဲ့ ျမိဳ႕ထဲပိုင္းကို လြန္းျပန္ဆြဲေနတာျဖစ္ပါတယ္၊ လမ္းေတြကို ကားလမ္းမေပၚေတြမွာ ေဖာက္ထားၿပီး ကြန္ကရစ္ တလမ္းသြားေပၚခြထားတဲ့ အတြင္းတာယာ ဘီးလွိမ့္ လွ်ပ္စစ္ရထား အေသးေလးေတြျဖစ္ပါတယ္။ Monorail စီးရတာ ရႈခင္းၾကည့္လို႕ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညေနဆိုအရမ္း လူမ်ားပါတယ္။ ရန္ကုန္လို ၾကပ္ညပ္ ေနတဲ့ rapid Kl ကားေတြကို ညေနဆို အလြမ္းေျပ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ တေနရာက ေနတေနရာသြားရတာ အလြန္ အလွမ္း ေ၀းတယ္ ထင္ရေပနယ့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ကိုအေတာ္ အဆင္ေျပေအာင္ ျပဳလုပ္ထာူၿပီး၊ ၂၄ နာရီလံုး သြား လာ လႈပ္ရွားေနတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ကားလမ္းမႀကီးေတြမွာ ေမာင္းတဲ့ ကားေတြဟာ တနာရီ ကီလို ၆၀ အတက္ မွာအျမဲ ရိွေနတတ္ပါတယ္။ တိုက္မိလို႕ ကေတာ့ အတြဲလိုက္ေတြပါဘဲ၊ ဆိုင္ကယ္စီးနင္းမႈ အမ်ားအျပား ေတြ႕ရၿပီး လူတိုင္းဟာ ဆိုင္ကယ္တစီး ကို အလြယ္တကူ၀ယ္ ယူႏိုင္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္တစီး ကို မေလးေငြ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ဆို စီးလို႕ရပါတယ္။ ဒီထက္ေစ်းႀကီးတာေတြလဲ ရိွတာေပါ့ေလ။ ဆိုင္ကယ္ စီးတဲ့သူေတြက အရမ္း အရမ္းေမာင္းလြန္းလို႕ လမ္းကူးရင္ မနဲသတိထားရပါတယ္။ သူတို႕အသံုးျပဳတဲ့ လမ္းစနစ္က ဘယ္ေမာင္း ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုညာဘက္ ကပ္ေမာင္းသံုးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြက လာသူေတြအဖို႕ အေတာ္ သတိထားရပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ သီးသန္႕ေမာင္းတဲ့ လမ္းေတြကို တခ်ိဳ႕ အေ၀းေျပးလမ္းေတြမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လမ္းေတြ ၊ ဂံုးေက်ာ္ တံတားေတြ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ပံုဟာ အလြန္လွသလို လမ္းမွားသြားရင္လဲ ျပန္လွည့္ရ အေတာ္ခက္ပါတယ္။ တိုးဂိတ္လို႕ ေခၚတဲ့ လမ္းအသံုးျပဳခေကာက္ခံတဲ့ ဂိတ္ေတြဟာ အေ၀းေျပး လမ္းမႀကီး တိုင္းမွာ ရိွတာ လုတိုင္းသိပါတယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခ်င္တာ သူတို႕ဆီက ေငြလက္ငင္း ေပး ေကာင္တာ၊ လေပးကတ္ျဖတ္ ေကာင္တာ။ ေနာက္ဆံုးတခုက ဘာမွ ျပစရာမလိုဘဲ အလိိုေလ်ာက္ ဂိတ္ဖြင့္ေပးႏိုင္ ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ေကာင္တာရယ္ သံုးခုရိွတယ္ဆိုတာေလးပါ။ ထူးတာေလးက ေနာက္ဆံုးတစ္ခုပါ။ ၁၀၀ ေက်ာ္ ေပးရတဲ့ အဲဒီစက္ကေလး ကိုကားရဲ႕ ဒတ္ခ်ဘုတ္မွာ တင္ထားေပးရပါတယ္။ ဒါဆို ဘာကတ္မွ ျဖတ္စရာမလို ဘဲ အရိွန္နဲနဲ ေလ်ာ့ ေပးလုိက္ကာ ေကာင္တာ၀င္တာနဲ႕ အလိုေလ်ာက္ ဖြင့္ေပးပါတယ္။ စက္ပ်က္ေနရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ လေပးကုန္ေနရင္ ျဖစ္ျဖစ္ မသိလိုက္လို႕က ေတာ့ အေတာ္ ဒုကၡေပး မယ့္ ေကာင္ခင္ဗ်။ ေျပာရင္းဘယ္ေရာက္ လာလဲမသိေတာ့ဘူး။ ေအာ္ rapid KL ေတြအျပင္ ေနာက္ထပ္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ဆြဲတဲ့ ကားလိုင္းေတြ အမ်ားအျပား ရိွ ေသးတယ္ metro bus လိုင္းဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာလို စပယ္ယာ ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး စပယ္ယာ ေတာင္ ရိွလိုက္ေသးတယ္။ သူကေတာ့ ခရီးေပၚမူတည္ ၿပီးလတ္မွတ္ခေပး ရပါတယ္။ စ ဆံုးဆို ၂ က်ပ္ပါဘဲ၊ ဒါေပမယ့္ အသြားအျပန္လတ္မွတ္္ ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီ့အျပင္လိုင္းေတြေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ မစီးဘူးေသးပါဘူး။ နယ္ထြက္ မယ့္ ကားေတြဟာ အထပ္ထပ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အေ၀းေျပးကား ဂိတ္မွာ အျပင္ လမ္းမမွာပါ ရပ္ေပးထား ၿပီး ရန္ကုန္္မွာလို ဟိုေရာက္တယ္ ဒီေရာက္တယ္ ေအာ္ေခၚပါတယ္။ အဲဒီေနရာကို KL bus stand ေခၚၾကပါတယ္။ တရုတ္တန္းနဲ႕ မလွမ္း မကမ္းမွာ ရိွပါတယ္။ တရုတ္တန္း ေအာက္ဖက္တ၀ိုက္ ကေတာ့ ျမိဳ႕တြင္း ကားေတြ ဂိတ္ဆံုးသေဘာပါဘဲ။ ေနရာေတြက္ို ပံုနဲ႕ တကြျပခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကင္မရာမပါလာေတာ့ ဖံုးနဲ႕ ဘဲ ရိုက္ရပါတယ္၊ ဖံုးထဲက ပံုထတ္တဲ့ ေဆာ့၀ဲ ဂဂ်ီကေဂ်ာင္ လုပ္ေနလို႕ တင္မရေသး တာနဲ႕ အင္တာနက္ထဲ ကရတဲ့ ပံုေတြတင္ေပးထားရတာ အားနာပါတယ္။ ဟတ္ ဟတ္။ ေအာ္ ကားငွားစီး မလို႕လား၊ အင္း ရန္ကုန္ နဲ႕ တူေတာ့ တူတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပိုဆိုးတယ္ထင္တယ္။ သူလဲ အမ်ိဳးအစားစံုတယ္ေနာ၊ မီတာနဲ႕ လဲရိွတယ္၊ ၾကိုက္ေစ်း ေပးငွားရတာလဲ ရိွတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း လမ္းမသိရင္ ပတ္ေမာင္းခံရပ္တယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ဖံုးေျပာေနတုန္း သူပတ္ေမာင္းလိုက္တာ မသိေတာ့ ၅ က်ပ္ပို ေပးလိုက္ရပါတယ္။ မီတာနဲ႕ ဆိုတက္တာနဲ႕ ၂က်ပ္ ပံုေသပါ။ ေနာက္မွသြားသေလာက္ဆက္တက္ပါတယ္ ။ ကားခေတြေစ်းႀကီးပါတယ္။ ရန္ကုန္ထက္ ႀကီးပါတယ္။ ဓါတ္ဆီကေတာ့ လိုသေလာက္ လြတ္လပ္စြာ ၀ယ္လို႕ရပါတယ္ လီတာနဲ႕ ေရာင္းတာပါ၊ လိုသလို ၀ယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေစ်းကေတာ့ တြက္ၾကည့္ရင္ တဂါလံ ျမန္မာေငြ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ပါဘဲ။ ဒီေလာက္ ၀ယ္လို႕ လြယ္ေနတာေတာင္ လမ္းေဘးမွာ ဆီေရာင္းတဲ့ ဟာေတြရိွပါတယ္။ ဆီဆိုင္နဲ႕ နဲနဲ လွမ္းတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေပါ့ေလ။ ေျပာသာ ေျပာရတယ္၊ အားလံုးေစ်းႀကီးတယ္ဗ်ာ။ ၀င္ေငြေကာင္းလို႕ သာေပါ့၊ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္ ဆိုတာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာထက္ စာရင္ေျပာတာပါ။ မတရားေခါင္းပံု ျဖတ္ခံရၿပီးမွ ရတဲ့ လခေတာင္္ ေလာက္ငွေအာင္ ေနႏိုင္ၾကပါတယ္။ ေလာက္ရံုေလးပါ။ ဒီမွာ ကားတစီး မေလး ၃၀၀၀ ဆိုစီးလို႕ရတာရိွပါတယ္။ GSM handset တခုကိုလဲ ၃၀၀၀ တန္တယ္ေနာ္ ဟဲဟဲ စဥ္းစား၊ ဘာ၀ယ္မလဲ- - - ။
GSM ေတြအေၾကာင္းဆက္ပါမည္။

အေတြ႕အႀကံဳ

10:47 AM

ရထားေပၚအတက္

ရထားထဲမွာ

ကားငွားရာေကာင္တာ

ဒါ KL express ပါ

KL Central

သြားလာဆက္သြယ္ေရး

ကၽြန္ေတာ္ ေလဆိပ္မေရာက္ခင္ ဆင္းခါနီး ျမင္ကြင္းေတြကေတာ့ ၿမိဳ႕သစ္ေတြ မ်ားၾကီး တည္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ ကဥယဥ္အိမ္ရာေတြ လိုပါဘဲ၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ေလယဥ္ေပၚ ကေနႀကီးမား က်ယ္ျပန္႕လွတဲ့ လမ္းမႀကီးေတြမွာ ေခတ္မွီကားေတြ တရေဟာ ေျပးလႊားေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေလဆိပ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးပါတယ္။ အသစ္ေဆာက္ထားတာလို႕ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ထင္ ေျမေအာက္ပါဆို ေလးထပ္ေလာက္ရိွမယ္ ထင္တယ္။ ပထမဆံုးေလယဥ္က ဆင္းေတာ့ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးကို စအျဖတ္ ျပသနာ ကစေတာ့တာဘဲ။ ေကာင္တာေတြက အရမ္းမ်ားတယ္။ သူတို႕ႏိုင္ငံသားဆို ဘယ္သူနဲ႕မွေတြ႕ေနစရာမလိုဘူး၊ ပတ္စပို႕ေလးစက္ထဲထည့္လိုက္ၿပီး ျဖတ္သြားယံုဘဲ။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ေတာ့ သပ္သပ္ေကာင္တာ ေတြ လုပ္ေပး ထားတယ္ေလ။ အဲႏိုင္ငံျခား သားအလုပ္သမားေတြ အတြက္လဲ ေကာင္တာ သက္သပ္ရိွပါေသးတယ္( အဲဒီကဒုကၡေတြလဲေရးပါဦးမယ္)။ လ.၀.က ကတန္းစီရင္း ကိုယ့္အလွည့္မွာ လြတ္တဲ့ ေကာင္တာကို ၀င္ရတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ အလွည့္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ေစာင့္တဲ့ ေကာင္တာေရာက္ပါတယ္။ သူက စာအုပ္ကို ဟိုလွန္ဒီလွန္လုပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ကို ေျပာ ပါတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေနမွာလဲတဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ ကတပတ္ႏွစ္ ပတ္ေလာက္ပါလို႕ေျပာေတာ့ သူက၊ ဒါဆိုဘာလို႕ ေလယဥ္လက္မွတ္က သံုးလစာ ၀ယ္လာရသလဲတဲ့၊ ေသခ်ာတယ္ ဆို ျပန္ မယ့္ေန႕ကို အတိအက် ျပန္ေျပာင္းၿပီးမွ လာပါတဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ဘယ္လို လုပ္ရမွာလဲလို႕ ေမးပါတယ္။ သူကဘဲ ေပၚ ထပ္မွာရိွတဲ့ ေလယဥ္လက္မွတ္ ရံုးမွာ သြားၿပီး ေန႕ရက္ ျပင္ႏိုင္ ပါတယ္.ၿပီးမွ ျပန္လာပါတဲ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ နဲနဲ ညစ္သြားတယ္။ ကိုယ့္ေရွ႕က အေနာက္တိုင္းသားေတြက်ေတာ့ ဘာမွ မေအးဘဲ ေအးရာေအးေၾကာင္း ေပးလိုက္ၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္ က်ေတာ့ ဘာလို႕ရစ္တာလဲေပါ့ေလ၊ ေသခ်ာတာ ျမန္မာ ျဖစ္ေနလို႕ပါ။ ဘာလို႕လဲ ဆို မေေလးမွာ တရား၀င္ေရာတရားန၀င္ေရာ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ ေနတဲ့ ျမန္မာ အေရအတြက္ဟာ တစ္သန္း ေက်ာ္ရိွေနလို႕ပါ။ ေနာက္တခုက ဒီလူေတြရဲ႕ ျပသနာေတြ ကို အစိုးရက လိုက္လံရွင္းလင္းေနရတဲ့ အတြက္လဲပါ ပါတယ္။ အလုပ္ရွင္ေတြကေတာ့ ျမန္မာဆို လာထားဘဲ၊ ျမန္မာက ေစ်းလဲ သက္ သာတယ္ အလုပ္လဲလုပ္တယ္ေလ။ကဲ ထားပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အေပၚတက္ၿပီး လက္မွတ္ ေကာင္တာ လိုက္ရွာေတာ့ ေကာင္တာက ပိတ္ေနပါၿပီ၊ အခ်ိန္ကလဲ ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ ၅နာရီေလာက္ ရိွေနပါၿပီ၊ ဒါနဲ႕ ျပန္လာၿပီး ေကာင္တာျပန္၀င္ပါတယ္။ မရပါဘူး ရစ္ေနၿပီး ေနာက္တေခါက္ႀကီဳးစား ဖို႕ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေကာင္တာ ပိတ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းေျပာတာ လက္မခံပါဘူး။ အဲဒါဘဲဗ်ာ စိတ္ညစ္တာ ၊ ျပန္လွည့္လာရျပန္ေရာ၊ ကၽြန္ေတာ္ျပန္လွည့္လာေတာ့ ဂ်ပန္ေလယဥ္ဆိုက္ၿပီး ဂ်ပန္ေတြ လာလိုက္တာ အမ်ားၾကီးဘဲ၊ သူတို႕ေတြက ႏိုင္ငံၾကီးသားပီသပါတယ္ ေဟာ တေယာက္ ေဟာတေယာက္နဲ႕ ၀င္သြားလိုက္ၾကတာဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အေပၚတက္လိုက္ ေအာက္ဆင္းလိုက္နဲ႕ ေခၽြးျပန္ေနဘီ၊ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ျပန္စီပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဟို ဘက္က ေယာက္်ားေလး ေကာင္တာကို ၀င္လိုက္ပါတယ္။ သူလဲ ထိုနည္း၄င္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ရစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေကာင္တာပိတ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အလည္ သတ္သတ္ လာသူသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဇာတ္သံေလးေႏွာၿပီးေျပာေတာ့ ၂ ပြင့္နဲ႕ သူ႕အရာရိွကို ေခၚေပးပါတယ္။ အိႏၵိယလူမ်ိဳးပါ၊ သေဘာေကာင္းပါတယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကဒီလိုေျပာလိုက္ပါတယ္၊ ငါခြင့္ရလို႕ သူငယ္ခ်င္းဆီလာလည္တာ လို႕၊ ခင္ဗ်ားတို႕ဘဲ visit malaysia year ဆိုလို႕ေျပာလိုက္လို႕ပါ။ အဲဒီလို အၾကပ္အတည္း ကလြတ္တာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေအာက္ကို ဆင္းၿပီး kl express ဆိုတဲ့ ရထားစီးၾကပါတယ္။ ၿမိဳႈထဲကိုေပါ့၊ သူတို႕ရဲ႕ ဘူတာႀကီးေလ။ လက္မွတ္ခ ၃၀ RM ေပးရပါတယ္။ ရထားက အင္မတန္ျမန္သလို ၿငိမ္လိုက္တာလဲ ေျပာမေနနဲ႕၊သံလမ္းႏွစ္ခုအေပၚမွာ ေျပးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီက ရထားလိုပါဘဲ၊ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ အဆင့္ျမင့္ၿပီး သန္႕လဲ သန္႕၊ ေအးလဲေအး။ မိနစ္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ စီးတဲ့ အခါ ဘူတာၾကီးလို႕ေခၚတဲ့ ျမိဳ႕လည္က KL central ဘူတာကိုေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီကေန လိုင္းကားစီးလဲ ကၽြန္ေတာ္တည္းတဲ့ေနရာကိုေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကားငွားသြားပါတယ္။ ဒီလိုငွားတဲ့ company ေတြကဘူတာမွာ အသင့္ရိွေနပါတယ္။ ၂၀ RM ေပးလိုက္တဲ့ အခါ ကၽြန္ေတာ္တည္းမယ့္ seri sentosa ကိုေရာက္ပါတယ္ ၊ ေမာင္းတဲ့ အခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ေလဆိပ္နဲ႔ တည္းတဲ့ ေနရာဟာ ရန္ကုန္မွာဆို သန္လ်င္နဲ႕ မဂၤလာဒံုေလာက္ေ၀းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ၁ နာရီမျပည့္ခင္မွာဘဲ ဒီခရီးကို ေရာက္ခဲ့တာေၾကာင့္ သြားလာ ဆက္သြယ္ေရး ဘယ္လို ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္မွ Monorail နဲ႕ rapid KL ေတြအေၾကာင္းဆက္ေရးပါမယ္။
Type the rest of your post here.

အေတြ႕အႀကံဳ

10:30 AM

10:12 PM

မေလးေရာက္တဲ့ အေၾကာင္းေလ ေဖာက္သည္ခ် ခ်င္တယ္ဗ်ိဳ႕၊ ပထမဆံုးသတိေပးခ်င္ တာဒီမွာ ဘာမွ အထင္ႀကီး စရာ ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရိွဘူးဆိုတာပါ။ ေရာက္မဆိုက္မွာဘဲ ရင္သပ္ရႈေမာစရာ အေတြ႕အႀကံဳသစ္ေလး ေတြ ေတြ႕လိုက္ရေပမယ့္ ၾကာလာတာႏွင့္ အမွ် ဘာမွကိုစိတ္ ထဲမွာ အထင္မႀကီးပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အတုယူသင့္ တဲ့ အခ်က္ေတြေတာ့ အမ်ား အျပားေတြ႕ခဲ့ ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး စိတ္မေကာင္းစရာ ကဒီကို ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြနဲ႕ေတြ႕တဲ့ အခါ ၊ အလုပ္ခ်ိန္ရွည္ၾကာမႈ႕၊ မလြတ္မလပ္နဲ႔ ေနထိုင္စားေသာက္ရမႈ ေတြ၊ ျပသနာေတြ ေတြ႕ေတာ့ အေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ႏို႕ဆီတဘူး ၅၅၀ ဆို ဒီမွာလဲ ဒီေစ်းပါဘဲ၊ ေဘာင္းဘီတထည္ ၁၃၀၀၀ ဆို ဒီမွာလဲ ဒီေစ်းပါဘဲ၊ ဘာမွမကြာဘူး၊ ကြာတာက ၀င္ေငြပါ၊ မေလးမွာ တလ ၈၅၀ ရင္း ဂစ္ေလာက္ရတဲ့ သူဟာ ေကာင္းေကာင္း စားႏိုင္ ၀တ္ႏိုင္ပါတယ္။ မိသားစု တခုမွာ အလုပ္လုပ္သူ ၂ ေယာက္ရိွရင္ေတာင္ ကား၀ယ္စီးႏိုင္ပါတယ္။ အိမ္ကိုယ္ပိုင္ ၀ယ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္ အေရးရိွပါတယ္။ ဒါေတာင္ မေလးလူမ်ိဳး အမ်ားစု ကပ်င္း ပါတယ္။ အလုပ္ကို လက္ေၾကာ တင္း ေအာင္ မလုပ္ၾကပါ။ လုပ္တာက အိႏၵိယ လူမ်ိုးေတြနဲ႕၊ တရုတ္ေတြပါ။ မေလးေတြက ညေနဆို ဘာမွ မလုပ္ေတာ့တာ မ်ားပါတယ္၊ ဒီေတာ့ၾကာၾကာ လုပ္ၾကမယ့္ ျမန္မာ၊ နီေပါ ၊ ဘဂၤလား လိုႏိုင္ငံ ျခားသား အလုပ္ သမားေတြ ေခၚၾကရတာေပါ့၊ အလုပ္ခ်ိန္ဟာ ပွ်မ္းမွ် အားျဖင့္ မနက္ ၉ နာရီ ကေန ည ၁၀ နာရီျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကၾကားထဲမွာ နားလို႕ရေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က နားခြင့္မရိွပါဘူး၊ ခြင့္ရက္ခံစား ၾကရပံုလဲ မတူပါဘူး၊ ဒီလို ဒုကၡ ေတြၾကားထဲ ကၿပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ့ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ထြက္ေပါက္ဟာ ျမန္မာဆိုင္လို႕ ေခၚတဲ့ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ဆိုင္ေတြမွာ ေသာက္စား ရင္း တလၿပီးတလ ရရ စား စား ကုန္ကာသြားပါတယ္္၊ ေနာက္ေတာ့ ျမန္မာဆိုင္ေတြ ခ်မ္းသာေတာ့တာေပါ့။ ဒီေရာက္ေတာ့မွ တျခားႏိုင္ငံသားထက္ ကိုယ့္လူမ်ိဳး အခ်င္း ခ်င္း ေခါင္းပံုျဖတ္ တာေတြ၊ လူလည္က် တာေတြေတြ႕ရပါတယ္၊ မလည္လို႕ ရေတာ့ ေသၿပီမွတ္ေပေတာ့ ဗ်ိဳ႕။ အားလံုးရန္ကုန္နဲ႕ လူေနစားရိုက္ ဆင္ပါတယ္။ တခုရိွတာ အမ်ားစုဟာ စည္းကမ္းရိွၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုးတက္ တာပါ။ မေလးေတြဟာ အစိုးရပိုင္း ေကာင္းလို႕ ဒီေလာက္တိုးတက္တာ ပါလို႕ ေျပာခ်င္ရင္ သူတို႕ရဲ႕ ေခတ္ အျမင္ရိွမႈ၊ ေလးစားလိုက္နာ မႈေတြကိုလဲ ထည့္ေျပာရပါမယ္။ ဒီမွာ လူတိုင္းဟာ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ ပိုက္ ဆံ ရဖို႕ အခြင့္ အလမ္းရိွသလို အလုပ္ေတြက လဲ ေပါလိုက္တာ ေျပာမေနပါနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ၊ တလ ၇၅၀ -၈၀၀ ေလာက္ဟာ ဘယ္မွာ သြားလုပ္လုပ္ရပါတယ္။ ၈၀၀ ဆိုတာ ျမန္မာေငြ ၄၀၀၀၀၀ နီးပါးတန္ပါတယ္၊ ဒါဆို ျမန္မာ ျပည္မွာလဲ တလ ဒီေလာက္၀င္ေနရင္ စားေရးေသာက္ေရး ေနေရးထိုင္ေရး အဆင္ေျပမွာေပါ့ဗ်ာ၊ဒီလို ဆို ျမန္မာ ေတြ ဘယ္မွ ထြက္ေနစရာေတာင္ မလိုပါဘူး၊ ဆက္သြယ္ေရးမွာလဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ကားလမ္းေတြဆို ႏွစ္ထပ္ သံုးထပ္၊ ရထားေတြကလဲ ျမန္မွျမန္၊ တယ္လီဖံုးကေနရာတကာရိွသလို၊ GSM ကလဲ လူတိုင္းကိုင္ႏုိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ထပ္ေရးပါမယ္။

Type the rest of your post here.

အေတြ႕အႀကံဳ

3:29 PM

ခင္မင္မႈ သံေယာဇဥ္ေတြ
ေစ်းေပါေပါနဲ႕ ေရာင္းခ်ခံလိုက္ရ
ရွင္းေနဖို႕ကအခြင့္မသာ
စိမ္းျမျမ ပတ္၀န္းက်င္မွာ
မ်က္ႏွာမြဲတယ္ဘဲ ေျပာပါေတာ့ေလ။

အျဖဴေတြမွာ ေရာင္စံုဆိုး
ငါ့သေဘာနဲ႕ငါ ဒိုးခဲ့တဲ့ လမ္းအတြက္
ေနာင္မွ လဲမတ ေနာင္တလဲ မရခ်င္ဘူး
ျဖစ္မယ့္ဟာ ကျဖစ္ကိုျဖစ္ဦးမွာေလ။

စီးပိုးတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ ခန္းနား
ငါ့ညေတြမွာ အိမ္ကို ေရာက္တဲ့ အိမ္မက္မ်ား
ကေလးငိုသံနဲ႕ အိမ္သူရဲ႕ ေတးသံ
လြမ္းလို႕ၾကားေရာင္
ငါ့ အေမွာင္ေတြ ျမန္ျမန္ လင္းၾကပါေစေလ။

ေျခာက္ေသြ႕တယ္မဆိုေတာင္
သာယာမႈမရိွတဲ့ ၂၄ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ
ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္း ငါျဖတ္သန္းေနဆဲဘဲ
လူဆိုတာ ကိုယ့္ အေၾကာင္းနဲ႕ ကိုမို႕
စာနာစဥ္းစား ျဖည့္စြတ္ေတြး ေပးေနသူမ်ားၾကား
ငါ အသက္ရႈမွားေတာ့မွာပါလား. . . . . ။

3:43 PM