ေရမလိုက္ငါးမလိုက္

ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပတာမေန႕ကမွစခဲ့တာမဟုတ္ဘူး

မိုးခါးေရေတြေတာင္ မိုးေခါင္ေရရွားလို႕ အေငြ႕ပ်ံေတာ့မယ္

သူလိုကိုယ္လိုၾကားထဲက ပုဆိုးၿခံဳထဲ လက္သီးမျပခ်င္ေတာ့။

နံငယ္ပိုင္းနဲ႕ လန္ခ်ားဆြဲ

သီးစံုကုလားဟင္းေရာင္းတဲ့ ပု႑ားဘကြန္း

စီးပြားေရးမွာ ေရခဲေရသည္ေတာင္ risk ရွိတယ္တဲ့

ေအာင္ျမင္မႈအေပါင္းသရဖူေဆာင္းဖို႕

အၿပံဳးတုေတြဆင္ျမန္းတတ္ရတယ္၊ ဟုတ္လဲဟုတ္ မဟုတ္လဲဟုတ္

ဟုတ္ကဲ့နဲ႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဖာေဖာသီသီသံုး

ထမင္းတလုပ္ကို ၅ေထာင္တန္နဲ႕ေျမာက္စား

ပိုက္ဆံထုတ္ေတြ တသီႀကီးေရာက္သြားမယ္တဲ့။

သက္ႀကီးစကားသက္ငယ္ မၾကားႏိုင္ဘူး

လွိဳင္းလြန္ႀကိမ္ႏႈန္းေတြနဲ႕ထုတ္လႊတ္တဲ့ ဒီေခတ္မွာ

ဖန္ခြက္တခြက္ကို အသံတိတ္ခြဲျပႏိုင္ခဲ့။

အက္ဒီဆင္ရဲ႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈအတြက္

ကိုလံဘတ္ရဲ႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈအတြက္

အလတ္ဇန္းနားဖလန္းမင္းရဲ႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိမႈအတြက္

ဘုရားသခင္မွာ မူပိုင္ခြင့္ရွိသလား။

IP knowledge အတြက္ ေရွ႕ေနေကာင္းေကာင္း ငွားထားဖို႕ဘဲလိုတဲ့ေခတ္

စာရြက္ေတြေပၚမွာ မင္တခ်က္စြန္းမသြားတာေတာင္ ေဒၚလာသန္းခ်ီၿပီး အရွံဳးအျမတ္ ထြက္သြားမယ့္ေခတ္

Ddos တိုက္ခံရဖို႕ ဘာမွ ကာကြယ္ထားႏိုင္စြမ္းမရွိေအာင္ ဟာလာဟင္းလင္းနဲ႕ေခတ္

anonymous power အသိေခါက္ခက္နဲ႕ social network ေပၚက လူတြင္က်ယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ေခတ္

တစ္သွွ်ဴးစကၠဴ မရွိရင္ လက္မသုတ္တတ္တဲ့ေခတ္

ဘိုထိုင္အိမ္သာမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္တဲ့ အတန္းအစားေတြ ကာရာအိုေကသြား digit ေတြနဲ႕ကစားတဲ့ေခတ္

ေဘာလံုးပြဲ ညလံုးေပါက္ထိုင္ၾကည့္ၿပီး ထမင္းငတ္ေနတဲ့ေခတ္

မစားရ၀ခမန္း လူ “လပ္” တန္းစား တံေတြးခြက္မွာ တကမၻာလံုး ေျမာပါေနတဲ့ေခတ္

ကံစမ္းမဲမလိုတဲ့ လူတန္းစားေတြက ေရႊဆြဲျပားေတြ ဆပ္ျပာထဲ သနပ္ခါးထဲ ငါးပိေရႀကိဳထဲ ထည့္ထားၾကတဲ့ေခတ္

ဘာေခတ္မွန္းမသိတဲ့ ေခတ္မွာ

ကမၻာတခုထည္းမွာတင္ တတိယမၻာ၊ စတုတၳကမၻာနဲ႕ အတန္းအစားခြဲျခားေနတဲ့ေခတ္

ကမၻာကို လံုးသလား ျပားသလား ခုထိအျငင္းပြားေနတဲ့ေခတ္

ကမၻာက ရြာႀကီးျဖစ္သြားတယ္လို႕ ေၾကြးေၾကာ္လိုက္တာနဲ႕ စာရိတၱေတြ ေတာဆန္သြားတဲ့ေခတ္

ကမၻာနဲ႕ခ်ီၿပီးေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ Globalization ကို အာမခံ ထားရွိမႈ ခံမထားရတဲ့ေခတ္

လူျဖစ္လာၿပီးမွ လူတေယာက္မွန္းေသခ်ာမသိရတဲ့ေခတ္

စဥ္းစားရင္း တေခတ္ ေခတ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္

တခစ္ခစ္ ရယ္ခ်င္ခဲ့တယ္

တခြိခြိနဲ႕ ရူးသြပ္သြားမယ္

ေန႕လည္က ထမင္းေပါင္းစားခဲ့

ဖနိပ္ေျပာင္ေျပာင္ေလးစီးၿပီး ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္မွန္ၾကည့္ဖို႕ မႀကိဳးစားခ်င္ခဲ့

ကိုမိုးလွိဳင္ညရဲ႕ သိမ္ႀကီးေစ်းကေတာ့ ဖ်ားနာေနတယ္

မင္းယြန္းသစ္ရဲ႕ မ်က္မွန္က ခုတေလာမအားရွာဘူး

ကိုမ်က္လံုးနဲ႕ ဘို၀တို႕ေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ဦးလိမ့္မယ္

ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ကြမ္း၀ယ္စားဖို႕ အေၾကြရွာဦးမယ္

အေၾကြရွားတဲ့ ေခတ္ျဖစ္ေနတယ္။