ပန္း

မေသခ်ာတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္မက ရွိတယ္၊
မေသခ်ာတဲ့ သီခ်င္း တပုဒ္မက ရွိတယ္၊
မေရရာတဲ့ ဘ၀မ်ားစြာရွိတယ္၊
မေရရာတဲ့ အလွမ်ားစြာရွိတယ္၊

ေကာ္ဖီတခြက္ကို ေရေရာေသာက္ဖို႕ လိုလိမ့္မယ္၊
ဘ၀ ဆိုတာ ခါးတဲ့ အရသာရွိဖို႕ေတာ့မလိုဘူး။

အားလံုးဗလာျဖစ္ေနလဲ
ခြက္ဆိုတာခြက္ပါဘဲ နမ္နဲ႕ရုပ္က တြဲၿပီးသားပါ။

ကြဲေၾက ၊ ေၾကမြ
ေပပြေနေပမယ့္
ႏွလံုးသား ဆိုတာ ရႊံ႔ထဲက ပြင့္တဲ့ ၾကာပန္းလိုဘဲ
အညစ္အေၾကးေတြ ေရာေထြးမေနေစနဲ႕။

ေနရွိမွလန္းတယ္၊ လေရာင္မွာ ပြင့္တယ္
ကြဲကြဲျပားျပား သဘာ၀ျခားမယ္၊
ပန္းဆိုတာက ေတာ့ပန္းပါဘဲ၊
ရနံ႔မထံုလဲ
ငါ့ပန္း တစံုကေတာ့
ေန႕မွာလဲပြင့္မယ္
ညမွာလဲလန္းမယ္။ ။